Lieve lezers,
Het is een tijdje wat rustiger geweest vanaf mijn kant, door prive omstandigheden had ik geen energie over om te bloggen, maar ga dit langzaam aan weer op pakken, en jullie mee nemen, naar de hoogte en dieptepunten van het afgelopen jaar. Mijn eerste tegenvallen van 2023 was dat ik hoorde dat ik staar had aan beide ogen. Ik verklaarde bijna de oogarts voor gek, ik dacht hoe dan op mijn leeftijd, maar ik heb de afgelopen 20 jaar wel de nodige prednisolon kuren nodig gehad en dit is een goed paardenmiddel maar helaas kun je hier ook wat minder fijne dingen door krijgen zoals staar.. Ik ging er heen met de gedachten ik zal wel een bril moeten maar dit was toch even een ander verhaaltje. Gelukkig kun je dit tegenwoordig met een simpele ingreep oplossen maar zat hier niet echt op te wachten.
Voor mij was de beste optie opereren omdat mijn staar precies in het midden van de lens zit, had ik al heel veel klachten. Heb uitgelegd dat ik het eerst even moest verwerken en besproken waar ik tegen aan kan lopen, zoals bv dat ik met mijn longen niet helemaal plat kan liggen, en dat ik heel onrustig word van onder een deken liggen tijdens de operatie, en heb gelijk gevraagd of er iemand bij de operatie aanwezig mocht zijn , zodat ik me wat veiliger voel. Want onder zo,n deken kun je natuurlijk niet alert zijn, en dan ben ik altijd wel met mijn ptss. Dus als je iemand bij je hebt die alert in jou plaats kan zijn is dat heel fijn. Dit was geen probleem, wat een beetje openheid niet kan doen. ik heb inmiddels wel geleerd dat je nooit voor je beperkingen moet schamen.
Ik heb enkele maanden thuis geoefend met een doek over mijn hoofd zodat ik er vast aan kon wennen. En in de zomer vorig jaar heb ik groen licht gegeven voor mijn eerste staar operatie. Helaas was mijn eigen oogarts met pensioen, dus heb een telefonische afspraak gehad met mijn nieuwe oogarts, en konden we alles doornemen, dit was wel erg fijn.
Volgend blog vertel ik over de operatie
-xxx-Albertha-xxx-
alberthafennema 